رها / سحر بیاتی
نایب رئیس کمیسیون بهداشت مجلس، با اعلام اینکه
به‌طورحتم با ادامه روند کنونی حوزه درمان، استیضاح وزیر بهداشت کلید می‌خورد، گفت:
براساس برنامه‌ریزی‌های انجام شده موضوع استیضاح وزیر بهداشت در این هفته نهایی می‌شود.
حسن تامینی‌لیچایی
با انتقاد از وضعیت کنونی حوزه بهداشت و درمان کشور به خانه ملت گفت: «هم‌اکنون شرایط
دارو و تجهیزات پزشکی در کشور نامساعد است که این موضوع را می‌توان در کمبود داروهای
خاص مشاهده کرد. وزارت بهداشت، درمان و‌آموزش پزشکی در مورد تامین و ذخیره‌سازی دارو
بسیار خوب عمل نکرده‌است که این موضوع موجب شده هم‌اکنون کشور با کمبود دارو روبه‌رو
شود.»
وی درباره
انتقادات مطرح شده از سوی نمایندگان درباره عملکرد ضعیف وزارت بهداشت توضیح داد: «نمایندگان
اعلام می‌کنند که مسئولان این وزارتخانه می‌توانستند با پیش‌بینی وضعیت آتی حوزه سلامت
از بروز مشکل کنونی جلوگیری کنند، اما این موضوع صورت نگرفت.»
وزیر بهداشتی که پس از گذشت سی و چند سال از
انقلاب اسلامی اولین وزیر زن کشور لقب گرفت، تا رئیس جمهوری بتواند ادعای برابری
جنسیتی را مطرح کند که در شعارهای انتخاباتی کاندیدای مخالف وی مطرح شده بود.
البته با اندکی کنکاش در گذشته خانم وزیر به
این نتیجه می رسیم که مرضیه وحید دستجردی نه تنها نماد برابری جنسیتی حاکم در دولت
احمدی نژاد نیست که خود یکی از عوامل مطرح شدن طرح هایی چون تفکیک جنسیتی بوده
است.
وی علاوه بر اینکه یکی از مطرح کنندگان طرح تفکیک
جنسیتی در بیمارستان‌ها است، با طرح پیوستن ایران به کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض
علیه زنان نیز مخالفت کرده‌است. تا ایران از بین اعضای سازمان ملل در کنار سومالی،
سودان، سودان جنوبی و تونگا تنها پنج
کشوری باشند که این طرح را نپذیرفته اند.
این کنوانسیون تبعیض جنسیتی را اینگونه تعریف می‌کند:
«قائل شدن به هرگونه تمایز، استثناء یا محدودیت بر مبنای جنسیت... در زمینه‌های سیاسی،
اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مدنی و یا هر زمینه دیگر»
فاطمه حقیقت جو، نماینده مجلس ششم، در رابطه با
انتخاب سه وزیر زن توسط محمود احمدی نژاد گفته بود:« با توجه به دیدگاه هایی که ما
از آقای احمدی نژاد داریم، بحث معرفی وزیر زن یک بحث انحرافی است. چرا که دقیقا
زنانی به مجلس معرفی شده اند که دیدگاهشان درباره زنان کاملا سنتی و محدود به
همسرداری و بچه داری است.»
همه برخوردهای خانم وزیر و افکار عمومی
اولین مسئله ای که باعث جنجال و پیگیری مجلس از
خانم وزیر شد و در رسانه ها هم به آن پرداخته شد موضوع ابطال آزمون دستیاری سال ۱۳۸۸
بود.
وحید دستجردی، در سال ۱۳۸۸، در پی اعتراض عده‌ای
از پزشکان شرکت‌کننده در آزمون دستیاری و جنجال‌ها دربارهٔ فروش سؤالات آزمون دستیاری
پزشکی، سی‌وهفتمین دورهٔ این آزمون را که در ۲۹ بهمن ۱۳۸۸ برگزار شده‌بود باطل کرد.
همچنین همهٔ مقامات مرکز سنجش پزشکی، از سمت خود برکنار شدند و وعده شد به این موضوع
رسیدگی شده و مسببان افشای سؤالات، دادگاهی شوند.
درپی جنجال‌ها دربارهٔ افشای سؤالات و ابطال آزمون،
نمایندگان مجلس شورای اسلامی به این موضوع واکنش نشان دادند. کمیسیون بهداشت و درمان
مجلس اعلام کرد که موضوع را به طور جدی پیگری کرده و از وزارت بهداشت توضیح خواهد خواست.
عبدالجبار کرمی، دیگر عضو کمیسون بهداشت و درمان
در مجلس، تخلفات اتفاق افتاده در آزمون را نتیجهٔ قصور وزارت بهداشت دانسته و در اظهارات
خود، گفت که وزارت بهداشت باید تاوان این قصور را بدهد. وی افزود که موضوع «با یک عذرخواهی»
حل نمی‌شود و وزارت بهداشت باید رضایت داوطلبان آزمون را به طور جد جلب کند. وی گفت:«اگر
وزارت بهداشت و مجلس، با متخلفین برخورد نکنند، رسالت واقعی خود را انجام نداده‌اند.»
هر چند پرداخت نشدن بودجه 3 هزار میلیارد تومانی
وزارت بهداشت برای بازسازی خانه های بهداشت روستایی و دارو و درمان بیماران صعب العلاج.
بی نتیجه ماندن طرح پزشک خانواده، عدم کاهش قیمت دارو پس از اجرای طرح هدفمندی
یارانه ها و بسیاری موارد دیگر جنجال زیادی برپا نکرد اما موضوعی که مدتها رسانه
های داخلی ایران را تحت تاثیر اخبار مرتبط با وزیر بهداشت قرار داد، موضوع رها
سازی 3 بیمار در بیابان بود.
موضوعی که به ادعای نزدیکان وزیر بهداشت یک
مسئله سیاسی برای مخدوش کردن چهره وحیددستجردی بود.
محمدرضا رحیمی، معاون اول رییس جمهور در نخستین
اجلاس هیات امنای دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران گفته بود: «برای اینکه یک وزارتخانه
بیمارستان و رییس آن و وزیر آن را خراب کنند با بی‌اخلاقی برای ضربه زدن به وزیر چند
بیمار را رها کرده‌اند، در حالی که این بیشترین آسیب به جمهوری اسلامی است که دشمنان
آن این ضربه‌های غیر واقعی و ساختگی را می‌بینند. البته بنده تعجب کردم که چرا این
موضوع پیگیری نشد و همین جا از وزیر می‌خواهم که تا آخر این موضوع را رها نکند.»
هر چند هرگز روشن نشد دقیقا چه کسی یا کسانی
قصد تخریب چهره خانم وزیر را داشته اند. اما با بررسی مشکلاتی که بر سر راه وزیر
بهداشت قرار گرفت می توان اینطور نتیجه گیری کرد که در بسیاری از موارد تصمیم گیری
های بی برنامه و عجولانه برای نمایش توانایی های وزیری که با مخالفت های زیاد به
این پست رسید رخ داده است. در برخی موارد نیز پذیرفتن آنچه از بیرون به وزیر دیکته
می شد او را در مقابل افکار عمومی، مجلس و رسانه ها قرار داد از جمله دیکته اجرایی
کردن طرح پزشک خانواده از طرف رئیس جمهوری که با تامین نشدن اعتبارات لازم تنها
توانست در پرونده سو مدیریت خانم وزیر ثبت شود.
حال اما رئیس جمهوری که برای نمایش روشنفکری
اولین وزیر زن بعد از انقلاب را انتخاب کرد و از کوتاه آمدن های خانم وزیر برای
دیکته کردن طرح هایی عجولانه بدون تامین اعتبارات لازم استفاده کرد تا لیست خدماتش
را افزایش دهد. این روزها به جای اعتراف به واقعیت ماجرا یعنی نبود ارز کافی و
تامین نشدن بودجه وزارت بهداشتی که سال جدید را با 1800 ميليارد تومان كسري ناشي از تاخير در تخصيص‌ها
يا ناكافي بودن تخصيص‌هاي مصوب آغاز کرد. از لزوم مدیریت صحیح سخن می گوید، در
تامین بودجه وزارت بهداشت کار جدی صورت نمی دهد، مجوز تخصیص ارز به امور دیگری
صادر می شود، پاداش کارکنان وزارت راه از بودجه سلامت مردم پرداخت می شود و البته سهم شش هزار ميليارد
تومانی وزارت بهداشت از هدفمندی يارانه در سال 91 نیز پرداخت نمی‌شود.
سوالی که ذهن هر مطلع از وضعیت بهداشت و درمان کشور
را مشغول می کند این است که آیا استیضاح وزیر بهداشت راه چاره است یا پرسش از رئیس
جمهوری که از سال 1384 هرگز پاسخ صریح و روشنی به انتقادهای پیش رو نداده است.
رئیس جمهوری که از لزوم مدیریت صحیح سخن می گوید اما با سو مدیریت منجر به فاجعه
نایاب شدن و کمبود داروها و تجهزات ضروری پزشکی کشور شده و جان مردم ایران را
نشانه رفته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر